donderdag 31 december 2015

Food-review New Fork (Rotterdam)

Inmiddels kom ik er al enkele jaren met veel plezier, dus wordt het echt wel tijd voor een review. New Fork is een “lunch- en ontbijtverzorger” uit Rotterdam die volgens hun site 100% natuurlijk, eerlijk en lekker eten en drinken maakt. “Dus is alles wat je koopt goed voor je humeur en je geweten”. Dat zijn nogal beloftes!


Wat en waar
De vestiging in het centrum (ze zitten ook op de campus van de Erasmus Universiteit, helaas 20 jaar te laat voor mij) zit vlakbij station Beurs. Tegenover, hoe symbolisch, de grote gele M. Lekker centraal dus maar niet echt ‘in de loop’ waardoor het er nooit echt hectisch is. Er zijn lounge-stoelen zodat je lekker voor het raam naar de voorbijgangers kunt kijken. Verder bestaat de inrichting uit lichthouten meubilair, gecombineerd met de kleur groen.

‘Groen’ is dus ook het concept van het eten en drinken. Op de kaart staan sandwiches (drie hoog), stokbroodjes, salades en fruit, en zoetigheden. Qua drinken: smoothies, sappen, zuivel en koffie en thee. Qua beleg, denk aan: scharrelkip, zelfgemaakte gehaktbal, geitenkaas met chutney, biologische humous met gegrilde paprika, en eigengemaakte pindakaas met sambal en komkommer.

Op een hectische derde Kerstdag besloot ik met mijn mee-eter van de dag, mijn moeder, eerst te gaan lunchen voordat we de winkels zouden bestormen met onze uitverkoop-manie. Wij waren duidelijk niet de enigen die na twee dagen gedwongen op de bank besloten hadden uit ons hol te kruipen en de stad in te gaan. Hectisch dus, maar gelukkig was de sfeer bij New Fork zoals gewoonlijk relaxt en de ontvangst klantvriendelijk.

The Food
Ik ben zo iemand die altijd de kaart van voor tot achter spelt, en dan vervolgens steeds hetzelfde kiest. Normaal is dat hier de sandwich Humous. Nu besloot ik uit mijn comfortzone te treden en eens te gaan voor een sandwich met zelfgemaakte pindakaas. En hij was heerlijk. Over comfort gesproken, het ultieme comfortfood, want: vet (pindakaas), pittig (sambal) en fris (komkommer). Het bruine brood bij New Fork verdient een speciale vermelding vanwege bijzonder lekker. We hebben wel eens geprobeerd uit te vissen of wij dit ergens zelf konden kopen maar dat bleek niet het geval. Jammer! Verder hebben ze helaas alleen witte stokbroodjes, maar ook deze smaken prima, weet ik uit eerdere bezoekjes.

Mijn moeder bleef in haar eigen comfortzone en bestelde een tosti kaas-beenham. Zij houdt niet van hard brood of van heel grote happen dus is hier altijd zeer tevreden mee. Ook deze keer: niets op aan te merken. Koffie en thee smaken hier altijd perfect, al kozen wij vandaag voor iets fris aangezien het op deze derde Kerstdag een irritante 15 graden was (dus te warm om het nog lekker te hebben in een winterjas).

Verder
Deze zaak is echt een aanrader als je van biologisch en smaakvol eten houdt en de behoefte hebt om in het Rotterdamse centrum even de drukte te ontvluchten. De inrichting en sfeer zijn rustgevend. Mocht je er met je laptop willen werken dan kan dat want er is Wifi en er zijn stopcontacten. Vanwege het aanwezige leesvoer op de leestafel kun je hier ook makkelijk een keer alleen gaan zitten.

Maar kom vooral ook voor het eten: altijd lekker en vers, verantwoord en gezond, voor normale prijzen. Wat wil je nog meer. Geen grote gele M, toch?. 

dinsdag 29 december 2015

Goede voornemens? Stop het Doeldenken!

Wat is er terechtgekomen van je vorige goede voornemens? Juist. Waarom zou het nu wel gaan lukken? En als je een verandering nodig vond, waarom ben je daar dan al niet mee begonnen? Afvallen in december: als je dat kunt, kun je alles aan (tenzij dat toevallig het gevolg was van een voedselvergiftiging na het gourmetten). Stoppen met roken met de feestdagen. Dan ben je pas een baas. Goed, inmiddels is het daar te laat voor maar noteer het voor volgend jaar. We gaan voor een jaar zonder frustratie, dat is ons voornemen! Maar hoe?

  1. Focus op de verandering, niet op het doel. Tegenwoordig zijn we allemaal gebrainwashed met quotes die gaan over je een doel stellen, je niet van je pad af laten brengen en dus lijnrecht op je doel blijven afstevenen. Met een soort van belofte dat je dat doel dus gaat bereiken. Ook hier weer: reality check, please!. Hoe vaak in je leven is dit nou werkelijk gelukt (de miljoenen bij wie het niet gelukt is schrijven daar geen boeken over, die drie geluksvogels wel). Meestal bereik je dingen (niet doelen dus) min of meer per ongeluk omdat iets op je pad komt[1]. Of je bent van richting veranderd met als gevolg een verrassende uitkomst. Dat is dus de levensles: focus op de richting, zet je in, en dan komt het (of een) doel vanzelf. Anders ben je 99% van de tijd gefrustreerd dat je je doel nog niet hebt bereikt en zodra je je doel bereikt hebt, ben je weer gefrustreerd omdat je niets meer hebt om naar toe te leven. Stop met Doeldenken!
  2. Neem je wat dingen voor die goed haalbaar zijn. Elke dag tien minuten eerder opstaan zodat je minder ochtendstress hebt. Of gewoon iedere avond van tevoren je kleren voor de volgende dag klaarleggen, zelfde effect. Altijd een plastic tasje en een 50 centstuk in je tas stoppen. Smint en deo, idem. Een vaste plek aanwijzen voor je sleutels en telefoon zodat je die niet altijd kwijt bent. Je telefoon niet meer mee naar bed nemen (slapeloosheid!) of hem gewoon eens een paar uur uitzetten. Meer boeken, minder TV. Allemaal dingen waar je zelf voordeel van hebt, en dus makkelijk vol te houden zijn. Sterker nog, deze voornemens worden vanzelf gewoontes omdat ze je leven easzy maken!
  3. Neem je vooral voor niet zoveel te moeten. Neem je dus vooral niet voor om je naar de sportschool te slepen als je daar niets aan vindt. Want je houdt het niet vol (zie Doeldenken) en die keren dat je wel gaat erger je anderen met chagrijnige bakkes en je ongemotiveerde gedrag waardoor anderen moeten wachten omdat jij een uurlang een apparaat bezet houdt terwijl je zit te Facebooken. Frustratie alom, en dat wilden we juist niet hebben.
  4. Hetzelfde geldt voor afvallen, de all time favourite qua goede voornemens. Neem je voor om meer zelf te gaan koken met meer groente, en ook je gezonde tussendoortjes zelf te gaan bereiden. Dan klinkt al heel anders dan afzien, hongerkuren en calorieën tellen. Kom maar door met die kookboeken! En koop alleen nog maar heel goede wijn. Van de prijs schrik je zo, dat je ineens makkelijk met één glas per dag aan kunt. Maar je geniet er wel dubbel en dwars van!
  5. Over roken kunnen we trouwens kort zijn: gewoon kappen, maakt niet uit wanneer. Wel ergens vandaag.


 Heeft u nog goede ideeën over goede voornemens? Laat het ons weten!

 

 

 



[1]kijk eens op www.rakeling.nl

zondag 20 december 2015

Recept: hipster zuurkooltaartje

Tja, het is het einde van het jaar dus de tijd van de lijstjes. Eén van de lijstjes van vorig jaar, namelijk de foodtrends voor 2015, werd onlangs weer even langsgelopen om te kijken of de trends inderdaad waren doorgezet. De trend 'gefermenteerd voedsel' zou een blijvertje zijn. Nu eet ik eerlijk gezegd niet zo vaak gefermenteerde voedingsmiddelen (volgens mij)  maar wel één, en dat is zuurkool! Geen nieuw en happening superfood dus maar gewoon zuurkool. Waar de meesten als kind een hekel aan hadden en wat je gaat waarderen als je het zelf (dus lekker) mag gaan klaarmaken. Zoals dit zuurkooltaartje, dat ook nog eens een beetje lijkt op flammküchen. En daarmee dus officieel hip is. En natuurlijk easzy!

Voor 1 flinke eenpersoonsmaaltijd of een lunchgerecht voor 2, neme men:

- een halve zak zuurkool (dat is ongeveer 250 gram)
- 3 velletjes deeg voor hartige taart (diepvries)
- paneermeel of maïzena
- een paar flinke scheppen kruidenroomkaas
- geraspte kaas
- handje rozijnen
- karwijzaad (optioneel, maar wel een aanrader)
- peper

Ontdooi het deeg en verwarm de oven voor op 200 graden.
Verwarm de zuurkool volgens de aanwijzing op de verpakking alvast in de magnetron. Druk het vocht dan zoveel mogelijk uit de zuurkool door deze in een vergiet te doen en er met een lepel op te drukken.

Meng de zuurkool vervolgens met de kruidenroomkaas en een beetje geraspte kaas. Breng op smaak met peper en dus karwijzaad. (Dat is raar spul en ik gebruik het alleen met zuurkool omdat die smaakcombinatie erg goed werkt. Dus, neem het een keertje mee uit het kruidenschap.) Voeg ook de rozijnen toe, die je even hebt laten weken.

Bekleed een ovenschaaltje, bij voorkeur een laag model, met het deeg nadat je de vorm even hebt beboterd. Strooi wat paneermeel of maïzena over het deeg zodat de bodem straks niet te vochtig wordt. Prik wat gaatjes in de bodem. Stort het zuurkoolmengsel in de vorm en bestrooi rijkelijk met nog meer geraspte kaas.

Zet de schaal ongeveer 25 minuten in de oven. Laat hem daarna even 10 minuten afkoelen.

Tip 1: Als je niet zoals ik allergisch bent voor ei kun je deze toevoegen, voor een meer "quiche"-achtig gerecht.

Tip 2: In plaats van rozijnen kun je een ander zoet accent toevoegen, zoals stukjes ananas of abrikoos.


Enjoy!

donderdag 17 december 2015

Treinjungle, the Rules!

In Venijntjes blog “de Treinjungle” is al ingegaan op een aantal aspecten van het #treinleven. Onder andere werden overlevingstips gepresenteerd, waardoor het treinen wat meer Easzy kan worden beleefd. Er is geadviseerd om vooral in je liefde te blijven zitten. Helaas blijken deze tips niet voor iedereen soelaas te bieden. Dagelijks blijkt dat er nog altijd teveel #treinhufters zijn. En dat kan aan je gaan knagen (no Pun intended). Dan is een iets repressievere aanpak aan de orde. Met andere woorden, hier is het broodnodige deel 2: Treinjungle, the Rules!

1.    Ik zeg het nog één keer: heeft je tas een kaartje? Nee. Dus zet je tas niet op de stoel naast je, zeker niet in de Randstad, in de spits. En die chagrijnige muil hoef je ook niet te trekken als iemand aangeeft gewoon graag te willen zitten.

2.    Schuif door naar het raam, indien mogelijk. Laat mensen niet over je heen moeten klimmen. En wederom niet dat gezicht, alsjeblieft. Het is nu wel duidelijk dat je niet wil dat er iemand naast je komt zitten. (Wat doe je in een trein dan eigenlijk? Koop een auto.)

3.    Als je gedwongen wordt over iemand heen te klimmen omdat deze weigert door te schuiven of op te staan als je eruit moet, druk dan vooral je kadetten of geslachtsdeel in diens gezicht. Dat zal ‘m leren.

4.    Douche. Deo. Poets Tanden. PLEASE.

5.    Eten en drinken in de trein. Ook een dingetje. Eigenlijk is alles taboe wat kraakt, kruimelt, meurt of hongerklop bij anderen veroorzaakt. Ook superirritant: een yoghurtbakje dat minutenlang leeg geschraapt wordt. Echt, als nagels over een schoolbord. Zeker als men nog niet de eerste bak kantoorkoffie op heeft, waardoor de frustratiedrempel wat lager ligt. Turkse pizza met knoflooksaus is om voor de hand liggende redenen onacceptabel, evenals bara’s, shoarma en wokmaaltijden. Maar ook het luidruchtig leegknagen van een complete zak chips: doe dat lekker thuis op de bank, joh. Boterhammen en bananen zijn eigenlijk het enige acceptabele treinvoedsel, evenals mueslirepen.

6.    Houd je handen thuis. Ga niet tegen iemand aan zitten of staan rijden of wrijven. Zeker niet tegen onbekenden. Het is ook strafbaar, namelijk. Evenals andere reizigers of conducteurs op hun bek slaan. 

7.    Vouwfietsen. Wat een verschrikkelijke sta-in-de-wegs zijn dat. En je ziet er niet mee uit, eerlijk gezegd. Okee, je bent een Nederlander dus je MOET kennelijk fietsen. Stal een gewone fiets op je station van aankomst. Of loop een stukje. Ook schijnen er wel eens bussen door dit land te rijden. Het is iets minder uitsloverig maar wel comfortabeler dan zo’n circusfietsje.

8.    Gek genoeg zit niet iedereen te wachten op het verhaal over jouw tanende sexleven, je gruwelijke schoonouders of je mooie nieuwe badkamertegels. Wel leuk, die smartphones, maar gebruik ze in de trein vooral om zwijgend mee te Appen of te Facebooken (zet ook je bliep uit!). Als je dan toch belt, houd het kort en brul niet zo hard. En, o ja: oordopjes zijn ervoor bedoeld dat jij als enige de muziek hoort. En nogmaals o ja, er zijn zakdoekjes verkrijgbaar zodat je je neus kan snuiten. In plaats van 500 keer goor je neus ophalen. 

9.    Blijf niet op het trapje zitten als een station nadert en 40 man de coupé uit wil.

10.  Als iemand op het trapje blijft zitten zodra je de coupé uit wil met 40 man, probeer dan vooral niet per ongeluk op iemands hand te stappen.

Als iedereen nu braaf deze regels in acht neemt moet het toch snel beter gaan met de hufterigheid in de trein. Verspreid ze dus vooral! Duw ze desnoods onder de neus van een treinhufter als die zich schuldig maakt aan irritant gedrag. Dan wordt het misschien zelfs nog gezellig in de trein. En nog steeds geldt het devies: blijf in je Liefde zitten!

Goede reis!
V.E. Nijntje

donderdag 3 december 2015

Hoe overleef je december? Hier de tips!

  1. Het is niet mogelijk om binnen een week vijf kilo af te vallen. Het is wel mogelijk om binnen een week vijf kilo aan te komenOne of life's little fuck-overs. Tip: geniet alleen op de ‘echte’ feestdagen: 5, 25, 26 en 31 december dus, als een dolle en doe de rest van de tijd normaal. Bouw een kleine marge in om restjes op te kunnen maken.
  2. Qua afvallen in december werkt een stevige luchtweginfectie met bijbehorend verlies aan eetlust ook perfect.
  3. Over snoep gesproken; Get it right, people. Iedereen heeft het tegenwoordig maar over pepernoten. Maar men bedoelt kruidnootjes. Ik kan er niet tegen. Kruidnootjes zijn klein, rond en knapperig. Soms bekleed met chocolade of een ander laagje. Pepernoten zijn van die harde, taaie, onregelmatige bonkjes. En nee, dat is niet taai-taai. Dat zijn weer platte poppetjes. Goed opletten dus.
  4. Je kerstpakket. Net alsof je nog behoefte hebt aan alweer een doos met dingen. Waarschijnlijk heb je al genoeg dingen of, nog waarschijnlijker: teveel. Vroeger was het nog een belevenis, een doos met spannende blikjes voedsel in zaagsel en serpentines verpakt. Maar tegenwoordig staan onze voorraadkasten standaard vol met alles wat je maar kunt bedenken. En onze servieskasten puilen uit, evenals onze kelderboxen. Dat wil zeggen: meestal. Want er zijn nog altijd mensen die weinig hebben en die blij zullen zijn met jouw kerstpakket. Ik zeg: doe een goede daad en doneer je pakket aan je plaatselijke Voedselbank, het AZC of wie dan ook.
  5. Over consuminderen gesproken: de supermarkten met al die bizarre recepten en Kerstmenusuggesties in hun blaadjes doen dat om omzet te genereren. Het is dus niet verplicht om al die zes-gangenmenu’s ook daadwerkelijk te maken. Zeker als je geen keukenprinses bent en er geen plezier in hebt. Gooi jezelf niet in de stress, dat verpest je feestdagen en vele dagen daaraan voorafgaand (vermijd de supermarkthel zoveel mogelijk!). Blijf in je comfort zone, houd reserve-eten achter de hand en maak je verder niet te druk. Ga gourmetten als je dat leuk vindt, ook al is dat kennelijk niet hip. Bak pannenkoeken. Of kook stamppot, al dan niet als statement tegen overconsumptie. Nog beter: geef de dieren ook eens een break en ga vega. Dat is weer een goede daad. En je spijsvertering zal je dankbaar zijn.
  6. Houd het gezellig en heb een keer geen mening. Over de Pietendiscussie bijvoorbeeld. Waag je er niet aan en vind er gewoon eens niets van. De kans is namelijk vrij groot dat we er op korte termijn niet uit gaan komen. Zulke kwesties hebben tijd nodig. Wat je in ieder geval niet doet: je kind inzetten in het debat. Want die kan het namelijk geen hol schelen of Piet zwart, paars of gestreept is. Reality check, please! Dit geldt ook voor allerhande andere politieke issues; laat ze tijdens de feestdagen even voor wat ze zijn als je het gezellig wil houden. En nee, dat is niet laf, dat is strategisch en volwassen.
  7. Over gezellig gesproken, doe met Kerst alleen waar je zin in hebt. Dat kan inhouden dat je gewoon niet op visite gaat of niemand uitnodigt. Tegen alle conventies in. De toverformule luidt: “We hebben dit jaar andere plannen”. Die plannen kunnen ook een strandwandeling inhouden, een Netflix-marathon of samen twee dagen nakend onder de wol. Zalig. Voor sommigen kan het raadzaam zijn eerst een paar maanden de cursus “Nee Zeggen” te volgen. Qua (schoon)familie. De beloning zal echter zoet zijn.
  8. Kerstversiering: doe ook hier waar je zin in hebt. Niemand verplicht je om een uitdragerij van je huis te maken. Sterker nog, liever niet eigenlijk. Behalve als je er erg blij van wordt. Dan weer wel. Hetzelfde geldt voor feestkleding. Glitterjurk of rendiertrui, doe je ding. Hoe simpel kan het leven zijn!
  9. Als je echt de pest hebt aan de feestdagen, ga dan gewoon werken. Je kunt thuis vertellen dat je onmisbaar bent en dat er niemand anders is om de boel draaiende te houden. Kan trouwens nog best waar zijn ook. Dus: ga naar het werk, geniet van de lege wegen, het lege kantoor en de Kerstsfeerloze sfeer. Zet de Top 2000 op volle sterkte, eet een kerstkransje bij de koffie en chill. Of ga je stiekem volledig te buiten op de Kerstborrel.
  10. Katten + kerstbomen = geen combinatie. Don't go there.


Heb je nog meer december-overlevingstips? Deel ze vooral! 



woensdag 2 december 2015

Costa d'Oro, de verborgen pizzaatjes-parel van Dordt

Eigenlijk kun je je afvragen of het handig is om een review te schrijven over een zaakje dat je liever voor jezelf houdt. Maar aan de andere kant moeten wij Dordtenaren er ook niet aan denken dat Costa d'Oro niet meer zou bestaan dus in die zin zijn alle klanten natuurlijk weer wel welkom.

Op de Voorstraat West zit het, bijna aan het einde, in de schaduw van de Grote Kerk. Als je niet goed kijkt, loop je het zo voorbij. Er hangt echter wel een bescheiden bord, dus let daar op. Zo, nu heb ik het verklapt. Er is geen weg meer terug.

Ik kwam hier voor het eerst met half- Siciliaanse vriendin R. die er al vele jaren kind aan huis is. Een betere aanbeveling is er niet. Sindsdien kom ik er ook vaak en word ik nooit teleurgesteld. De pizzeria, de eerste in Dordrecht, werd geopend in 1972 en wordt nog steeds gerund door dezelfde Siciliaans/Nederlandse familie. En familiesfeer, dat heeft het. De eenvoudige, gezellige inrichting (die gelukkig nooit verandert) roept een keukentafel-gevoel op.

Het eten
De kaart is overzichtelijk en bestaat uit traditionele gerechten. De grap is dat R en ik iedere keer hetzelfde kiezen dus naar de kaart kijken is voor ons eigenlijk overbodig. Hoe dan ook, wat je ook doet, bestel in ieder geval de broodjes met kruidenboter. Het brood is zelfgebakken en smaakt fantastisch. De zwarte randjes horen erbij en maken het nog wat lekkerder. Voor de vorm een salade erbij, die vrij eenvoudig is, zoals het hoort. Dan, de pizza's...

Mensen die gewend zijn aan Amerikaanse pizza-wagenwielen komen misschien bedrogen uit. Maar laten we eerlijk zijn: wil je dat eigenlijk wel, zo'n kleffe zooi die op een bepaald moment afgekoeld is zodat je hem met tegenzin naar binnen zit te stouwen? Neen! Deze pizzaatjes hebben de afmeting van een ontbijtbord en zijn dus prima te behappen. Altijd met knapperige bodem en goed belegd. Volop keuze qua vlees, vis en vega-varianten. En niet te zuinig met knoflook bewerkt. Maar ze laten dus gelukkig ruimte over voor voor- , bij- en nagerechten.

Er staan ook andere gerechten op de kaart zoals soepen, vlees- en visgerechten en pasta's. Mijn moeder, mijn meest recente mee-eter, was zeer te spreken over de ravioli. Verder heb ik zelf weinig ervaring met de rest van de kaart; de pizzaatjes stelen eigenlijk de show.

Dan wordt het spannend. "Heeft u nog tiramisu"? is onze standaardvraag na de pizza, die gelukkig bijna altijd met "Ja" wordt beantwoord. Eén keer was het antwoord "Nee" en toen waren we ontroostbaar. (We hebben daarna wanhopig door de stad gedoold op zoek naar een vergelijkbaar hemels dessert, wat niet lukte.)


Want na deze heerlijk maaltijd hoort een afsluiter van eigengemaakte tiramisu. Tegenwoordig maken ze ook een variant met limoncello. Ook lekker, want iets frisser, maar eerlijk gezegd ga ik vooral voor de traditionele variant. Gecombineerd met een kopje koffie waar je weer even goed wakker van wordt....puur en overvloedig genieten (vooral geen calorieën gaan tellen)!

Verder
De prijs is altijd een aangename verrassing, want voor al het bovenstaande ben je ongeveer 25 euro per persoon kwijt, tenzij je je te buiten gaat aan drankjes. Een prima prijs voor heerlijk eten, dat altijd van dezelfde (goede) kwaliteit is. Je moet wel houden van kneuterigheid, het keukentafel-gevoel en het 'basic' eten. Doe je dat, dan ben je hier binnen de kortste keren kind aan huis.



PS: Dit restaurant heeft geen pinautomaat en is niet op alle zondagen geopend.